Conny Klessens
Leven met Autisme
Conny Klessens heeft autisme. Dat werd pas in 2011 geconstateerd, toen ze bijna 50 was en moeder van twee. Na de diagnose vielen de puzzelstukjes in elkaar. Voor Goeikes laat ze zien hoe zij de wereld ervaart.
“Ik ben altijd al anders geweest. Een moeilijk kind noemden ze mij, druk en boos.” Maar aan autisme had niemand gedacht. Conny trouwde en kreeg haar eerste kind. Meteen daarna belandde ze in een postnatale depressie. “Na negen maanden kwam ik daaruit maar bij mijn tweede kind bleef ik erin hangen.” Conny werd meerdere malen opgenomen en kreeg diverse diagnoses, waaronder borderline, waarvoor ze werd behandeld. Toen deze behandeling niet werkte, werd ze getest op autisme.
“Voor mijn diagnose werkte ik in de beveiliging. Dat ging prima tot 2006: toen werd ik tijdens een nachtdienst psychotisch. Ik werd weer opgenomen op de PAAZ-afdeling [Psychiatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis]. Daar ging ik bijna iedere dag de separeer in: een isoleercel binnen het ziekenhuis.”
Zonder de juiste diagnose en met een man en twee kinderen thuis, zat Conny bijna dagelijks opgesloten. In haar serie laat Conny haar leven zien voor, tijdens en na die episode. De beelden zijn in scène gezet en geven haar gevoel weer. “Ik wil de eenzaamheid en chaos laten zien, maar ook de voordelen, zoals het oog voor detail.”
Sinds haar diagnose kan Conny beter omgaan met haar stoornis. Dat wil niet zeggen dat het nu makkelijk is. “Het moeilijkste is het onbegrip. Ik voel me nog steeds eenzaam, ook al ben ik veel onder de mensen. Autisme kan ik in woorden niet uitleggen en is ook voor iedereen anders. In mijn fotoserie laat ik zien hoe het is voor mij.”
Conny Klessens deed in 2005 een cursus fotografie en is er sindsdien volop mee bezig. Ze doet veel eigen projecten, o.a. voor de twee fotoclubs waar ze lid van is. Daarbij werkt ze graag met ensceneringen. Op de foto’s van Conny zijn vrijwel altijd mensen in beeld.
